Sun of Zeus

Hallo daar,

Na onze eerdere beslommeringen in Cairo hebben we besloten om een bezoekje te brengen aan Alexandrië. De stad die haar naam dankt aan Alexander de Grote, de griek die als god wordt afgebeeld en de hele wereld van destijds veroverde. Het grappige is dat door een spraakverwarring hij ook Farao van Egypte werd, en daardoor weer werd gezien als de zoon van Zeus. De oppergod der Grieken, toeval of niet. Vlak nadat het Egyptische rijk in elkaar is gezakt, heeft Alexander Egypte ingenomen en is vervolgens begonnen Alexandrië te bouwen. Ik heb even zitten zoeken naar de oud Egyptische naam van de plaats Alexandrië, maar kon niets terugvinden. Waarschijnlijk dus een geheel nieuwe stad, de enige plaats die nog in de buurt kwam was Hermopolis. Maar goed dit even ter zijde.

We werden weer s'morgens vroeg opgehaald en zijn met gids en chauffeur richting Alexandrië getogen. De rit erna toe duurt ongeveer 3 uur en is recht toe rechtaan. Nadat we zijn aangekomen zijn we allereerst na de catacomben van Kom El Shoukafa gaan kijken. Deze liggen midden in de stad en zijn per toeval ontdekt, doordat een ezel in een gat in de weg viel, na onderzoek bleek dit de ingang naar de catacomben te zijn. In de catacomben werden de rijke families begraven van het oude Egypte en het nieuwe Griekenland. De catacomben ga je nu binnen door een wenteltrap, vroeger bestond de ingang enkel en alleen uit een soortement schacht, waar je met een touw naar beneden werd gelaten, en ook dus het lijk. Er zijn daar wel honderden mensen begraven, diep onder de grond, ook kun je de oude Egyptische symbolen weer op de muren terug vinden, maar deze keer zie je ook Griekse symbolen er tussen staan. Wat dat betreft is dit wel weer een unieke plek, 2 beschavingen die in elkaar over gaan.

Vervolgens doorgegaan naar Pompeï’s Pilaar uit de Romeinse tijd. De pilaar zelf bestaat uit een stuk graniet en is vrij hoog, 20 meter. Ook hier is weer de vraag hoe de Romeinen deze pilaar recht op hebben kunnen zetten, de ongeveer 400 ton was iets te zwaar voor de beschikbare werktuigen. Als ik het verhaal van de gids goed heb onthouden dan werd de grond onder de pilaar weggegraven aan een kant, zodat deze op een gegeven moment schuin kwam te staan, vervolgens werd hij dan rechtgetrokken.  Deze pilaar was onderdeel van een tempel complex, waar weinig tot niets van overgebleven is, de tempel zelf is verwoest tijdens een oorlog (er zijn er heel wat geweest, Egypte ligt op de scheiding van 2 continenten). Wel kun je nog baden voor mannen en vrouwen, gescheiden dan wel te verstaan, terug vinden.

Daarna even lekker geluncht aan de boulevard. Even terzijde, ik ben op het moment een documentaire aan het bekijken over moslimisme enzo, daarin wordt toevalligerwijs verteld dat Alexandrië in de jaren 20 van de vorige eeuw veelvuldig bezocht werd door de beau monde van Europe. Als ik daar nu zo over terug denkt dan kan ik me daar een heel klein iets van voorstellen. Er zijn inderdaad enkele gebouwen aldaar die aan die tijd doen herinneren, de grandeur straalt er vanaf. Veel Egyptenaren zien de stad als een ideale vakantie plek, vanwege de zee en het iets koelere weer daardoor. De 5 miljoen inwoners, de andere kijk op water die wij hebben (wij hebben heel wat en zij hebben bijna niets), de behoorlijk grote drukte op de weg, kan ik me niet zo direct een vakantie voorstellen in Alexandrie waar ik van zou kunnen bijkomen. Er zijn hier en daar wel rustige plekken te ontdekken, maar die zijn spaarzaam, het strand is vrij kort en zit volledig vol met mensen.

Na de lunch zijn we doorgegaan na het fort van Quait Bey, wat een vrij unieke bouwstijl heeft en ook  hebben we het Montaza palace gezien een zeer mooi paleis, gebouwd door de laatste koning van Egypte, waar een vrij grote tuin is aangelegd die nu vrij toegankelijk is voor de mensen.

Als laatste zijn we langs de bibliotheek van Alexandrie gegaan. Heel lang geleden, rond het jaar 300 is de bibliotheek van Alexandrië in vlammen opgegaan. In die tijd was de bibliotheek en dus ook Alexandrië qua kennis het middelpunt van de beschaving. Er zijn ongeveer 700.000 scrollen in rook opgegaan. Er is toen helaas heel veel informatie verloren gegaan, die nooit meer is teruggevonden of moet ik heropgeschreven is zeggen. Pas veel later in 2003 om precies te zijn, is op bijna dezelfde plek een nieuwe bibliotheek neergezet. Deze bibliotheek is nu de op twee na grootste bibliotheek van de wereld en herbergt een half miljoen boeken. Wat voor de IT mensen onder ons wel leuk is te weten is dat ze op een dag een afslag hebben genomen van het internet en die aldaar hebben opgeslagen, ben even kwijt hoeveel memory ze nodig hadden om dat op te slaan, was enkele peta bytes, nerdy nerdy. Wat opvalt is de moderne stijl waarin de bibliotheek is gebouwd, en de grote, als ik het mij goed herinner bevat hij 6 of 7 open verdiepingen en zijn er van allerhande systemen bedacht om geluid (als dat al word gemaakt) te dempen. Oh ja en de ramen waren de ogen van Horus, wat ook wel weer bijzonder is en refereert natuurlijk aan het oude egypte.

Nou dit heel ander stukje cultuur hebben dan ook maar weer opgesnoven, en hup vervolgens weer teruggereden na Cairo,

Greetz,

Mark