zaterdag 4 december 2010

Son of God

Hi daar zijn we dan met het vervolg of eigenlijk het begin,

In mijn enthousiasme ben ik middenin het verhaal van Cairo begonnen, kan gebeuren. De chauffeur van Iwan had ons s'morgens vroeg opgehaald voor een dagje ontspanning. Is wel lastig bij ongeveer 35 graden, bedenk dat dat de schaduw temperatuur is, dat het in de woestijn nog warmer is en er verder geen schaduw plekjes te vinden zijn. Op een gegeven moment kwamen we bij een erg onguur uitziend tentje en dat was de plek waar we wezen moesten, we waren namelijk op pad na de piramides, en het plan was dat we die gingen bezichtigen per slagschip van de woestijn, voor de niet intimi onder ons: een dromedaris. Laten we zeggen dat we behoorlijk onvoorbereid aan dit avontuur waren begonnen, en het slagschip heeft wat eigenaardigheden. Allereerst lijkt er niets aan de hand, de dromedaris zit op de grond, is alsnog vrij hoog, maar goed een voet in de stijgbeugel en het andere been gaat elegant als een ballerina naar de andere kant, wel uitkijken voor zijn bult natuurlijk. Nou had de gids al gezegd dat je je goed moest vasthouden, dan denk je ok ik ga even goed opletten en vasthouden. Maar wat er vervolgens gebeurt gaat je zeker niet in de koude kleren zitten, het slagschip staat eerst met zijn achterpoten op, en die zijn heel lang. Dat betekend dat je je niet alleen moet vasthouden, maar je ook uit alle macht naar achter moet leunen en je vastklemt met je benen. Als je dat niet doet, kukel je voorover van je schip en kun je weer van voren af aan beginnen. Maar goed, we bleven allebei zitten, nadat ook dan eindelijk de voorpoten recht waren gezet, konden we op pad. Btw. een kameel is erg hoog. Wij vervolgens door het verkeer op weg na de piramides, gelukkig minder druk als de rest van Cairo, maar toch. Na het verkeer stappen we in de zandbak van Gizeh, konden we in ieder geval even wennen aan het schip, die van mij had zo zijn eigen willetje. Daarbovenop is het in ieder geval een erg onstabiele gebeurtenis, je zwaait van links na rechts, in het zelfde ritme dat het schip zijn evenwicht met zijn poten verplaatst van links naar rechts en weer terug. We hadden het voordeel trouwens dat we als eerste daar rondliepen omdat we zo vroeg waren, wat zeer zeker ook wel weer wat speciaals heeft.

Het eerste gedeelte van de rit moesten we een heuvel over dus nog weinig te zien, behalve dan zand natuurlijk. En dan op een gegeven moment is het moment daar, je bereikt de top en, gazeng klabats, daar staan ze. Je staat oog in oog met 3 gigantische bouwwerken, immens groot, ongelooflijk, onbeschrijfelijk. De grote, zo wordt de piramide van Farao Cheops genoemd, torent hoog boven alles uit, ondanks dat daar een onverlaat enkele meters van de top heeft afgehaald. Een van de zaken die meteen opvalt is dat de piramides uit trappen lijkt te bestaan en niet glad is, erg jammer. Het blijkt dat de afdekstenen in de middeleeuwen gebruikt zijn voor de bouw van huizen. Er staan in totaal 9 piramides, 3 daarvan zijn erg groot, een van de Farao, een voor zijn vrouw en een voor zijn zus, volgens de gid. Maar goed, op het internet vond ik terug dat die voor andere Farao's waren gebruikt. En 3 kleine piramides zijn van zijn kinderen en weer nog 3 kleinere zijn voor de bouwer zijn familie (en terecht, deze man moet een genie zijn geweest). Hoe het ook zei, het is niet helemaal duidelijk voor wie de piramides waren. Het is zelfs niet zeker of het graftombes zijn. En men weet ook niet hoe ze gebouwd zijn. Verder dan aliens en een helling komen de eerste fantasie verhalen niet. Het interessante aan het verhaal van de helling is, dat deze even groot als de piramides zelf had moeten zijn, dan hadden ze er voor iedere piramide dus in feite 2 moeten bouwen. Ik zet mijn geld op de laatste vinding, een of andere Fransman (excuse me) heeft bedacht dat de stenen van zo'n gemiddeld 2.5 ton binnen in de piramide na boven werden gesleept over een helling die evenwijdig aan de muren omhoogliep. Wat opnieuw een ongelooflijk slim idee zou zijn geweest voor de bouw van zulk een apparaat meer dan 4.500 jaar geleden. Verificatie is lastig omdat er maar enkele gangen bekend zijn, en dit slechts een zeer klein gedeelte van de piramide omvat, de Egyptische regering wil vooralsnog geen toestemming geven voor verder onderzoek. De bouw heeft zo'n 20 jaar geduurd, en gebeurde niet door slaven (zoals ikzelf dacht) maar door de Egyptenaren die daarvoor betaald werden. Op zich een ingenieus plan van de Farao, want in die tijd zaten er veel mensen zonder werk, door dit bouwwerk konden ze lekker aan de gang en kregen ze nog betaald ook en vonden ze de Farao nog een aardige man want die zorgde voor brood op de tafel (er waren destijds meerdere slimme mensen). Oh ja, alleen tijdens deze periode, die van het oude rijk, werden dus de piramides gebouwd, er zijn er nu ongeveer 120 gevonden, maar men denkt dat er meer zijn.


Het was ook in die tijd dat ze de zongod Ra aanbaden, zijn verschijning is die van een mens met een hoofd van een valk en een zon boven zijn hoofd, je hebt hem vast wel al eens ergens op zien staan. Hij is dus vanaf het begin van de Farao's erbij geweest (meer dan 3.000 jaar), al dan niet in de zelfde naam, later werd hij Amun Ra, en kreeg hij een andere gedaante, hoofd van een ram. Ra was de heerser van de hemel, aarde en onderwereld. Alle Farao's waren zonen van Ra, zij waren dan ook de aangewezen persoon om het land te besturen, als zoon van god hadden zij natuurlijk ook allerlei mystieke krachten en konden ze met Ra in contact treden. 


Voor ik het weer vergeet, ga weer zo op in mijn verhaal, we gaan dus over het platform waar de piramides staan, zegt de gids dat we maar even een eindje alleen moeten gaan met het schip. Nou dat is me ook wat, dat beest luistert sowieso niet na mij, laat staan dat de gids verdwijnt. Hij wees een onduidelijke plaats aan waar we na toe moesten, dat is uiteindelijk wel goed gegaan, maar erg gemakkelijk zat ik toch niet op mijn ongeleide projectiel. Aldaar zijn we uiteindelijk afgestapt (ja afstappen gaat op dezelfde ongemakkelijke manier) hebben even een van de kind piramides beklommen tot de top, en dan zie je toch maar weer dat die ook wel erg hoog is, wahoe. Vervolgens doorgelopen na een zeer speciale plek bij de piramides van de bouwer en daar binnenin nog enig schilderingen / beeldhouwwerken gezien.

Daarna hup weer verder, het begon al aardig heet te worden, het liep zo tegen de middag, en de bekende zweetplekken begonnen weer te ontstaan. Door gelopen na het immense grote sculptuur van de sfinx. Daarvoor moesten we eerst door een soortement van dodentempel daar een trap op en als je daar bovenop staat, kablang, sta je oog en oog met de sfinx. Hij is erg groot natuurlijk weer, wat is er niet groot aldaar, ik zou het niet kunnen opnoemen. Btw. ook weer het laatste nieuwtje de neus is er niet afgeschoten door Napoleon, maar hij is er waarschijnlijk gewoon door het weer, of misschien een aardbeving of zo,  afgevallen. Wist je trouwens dat de sfinx na onderzoek blijkt zo'n 10.000 jaar oud is en in den beginne een leeuw was. De farao Cheops heeft er later zijn eigen gezicht van laten maken (op internet gevonden). Da's behoorlijk oud dus...

Hierna hebben we ons bij elkaar geraapt weer terug naar de chauffeur die ons toen vervolgens na het Egyptisch museum bracht. Zie mijn vorige blog, hihi

Daarna hebben we nog een vrij lange boottocht gemaakt op een motorboot op de Nijl, erg speciaal allemaal. We zijn om een eiland heen gevaren, daar woonden 50.000 mensen, zonder elektriciteit, zonder water uit de kraan, zonder gas, en zonder brug. Dat is toch wel erg primitief alles bij elkaar. We zijn vervolgens door gevaren totdat de delta van de nijl begint (tot de muhammed ali bidge) en verder onbevaarbaar is. Hebben pure honing geproefd, vreemd goedje is dat trouwens, als dat op je kleren komt geeft het geen vlekken maar valt er zo af. Je kunt het goedje ook in de fik proberen te steken, maar dat lukt niet. Die man die ons dat liet zien was een soortement van Egyptische medicijnman, ik zal hem niet zo snel vergeten. Daarna lekker op de boot gegeten en relaxed en vervolgens weer terug na Cairo.

Nou dat was me het dagje wel, moe maar voldaan weer terug na huis.

Greetz,
Mark

Geen opmerkingen:

Een reactie posten