Hallo,
Als je mijn blog zo leest kan het zijn dat je een negatieve indruk krijgt van Cairo en de Egyptenaren die aldaar wonen, Caironezen. Zoals ik het zie zijn het de verschillen die mij met name opvallen in het gewone dagelijkse leven. Dus ondanks mijn laatste blog over al die gevaarlijke weggebruikers, zijn Egyptenaren ook heel aardig en behulpzaam, iets wat je soms weer mist in Nederland. Wat ik wil zeggen is, het is een andere cultuur, andere omgeving, warm, en dat maakt het juist spannend, ook een uitdaging en zweterig.
Daar gaan we dan weer, jihaa.
Een andere zaak die je opvalt is de namen van de Egyptenaren, die zijn behoorlijk anders als in Nederland. En dat maakt het weer lastig om de namen te onthouden. Hierover heb ik al eerder een discussie gevoerd, je zou de Egyptenaren natuurlijk kunnen merken op hun pyama (hier kom ik een andere keer nog op terug) met nummers, maar dat is weer al te cru. Laat ik zo maar eens wat voorbeelden noemen. Bijna iedereen heet Mohamed, ha denk je, als ik de naam kwijt ben dan roep ik gewoon Mohamed en dan komt het goed. Nee helaas zo werkt het niet, als je Mohamed heet wordt je roepnaam je achternaam. Dus als je achternaam Atef is, heet je Atef, als je achternaam Raouf is heet je Raouf, enzovoorts. De ander veel voorkomende naam is: Ahmed. Deze benoem je dus ook bij zijn achternaam. Nou dacht ik in het begin dus, dat is makkelijk, ik begrijp als je Mohamed heet, dan wordt je roepnaam je achternaam. Nou daar ga ik mooi dus de boot mee in, er schijnt een uitzondering te zijn, al je vader al als roepnaam je achternaam heeft, dan heet je gewoon Mohamed. Duuhuh. Dus nu vraag ik maar gewoon aan iemand hoe die graag genoemd wil worden.
Even nog enkele voorbeelden van namen: Amir, Ayman, Hisham, Ihab, Karim, Mahmoud, Aya, Shaker, Sherine, Sherif, Ali, Yasser en go zo maar door. In het begin heb ik tot 3 of 4 maal toe de naam moeten vragen aan personen, waarbij soms de uitspraak ook nogal belangrijk blijkt te zijn. Bijvoorbeeld wij Nederlanders spreken Mohamed verkeerd uit. De klemtoon hoort op de 2de lettergreep te liggen. Daarnaast hebben de Egyptenaren heel veel verschillende h's en g's dat maakt het soms ook moeilijk om de naam uit te spreken, zeker als je alleen maar een zachte g hebt, haha.
Wat spelling betreft zijn er ook behoorlijk wat extra's. De naam Mohamed bijvoorbeeld, kan op verschillende manieren worden gespeld, natuurlijk Mohamed maar ook, Muhammed, Mohamad, Mohammed, wat het opzoeken in de People Finder (het naam zoek systeem op computer) niet makkelijker maakt. Het woordje El wordt ook vaker voor de achternaam geplakt, maar dat kan dan weer met of zonder - (minus teken) worden verbonden met de rest van de achternaam. Wat ook bijzonder verwarrend is, is als iemand 2 voornamen heeft, dan raak ik de weg kwijt want het kan net zo goed de achternaam zijn. Ik heb zelf het idee dat de Egyptenaren bij de vertaling uit het arabische schrift af en toe zelf een keuze hebben gemaakt, waardoor er zoveel verschillende varianten zijn ontstaan. Vaak ook uit onwetendheid, of onduidelijkheid, officieel kent de taal namelijk geen 'a', maar die wordt dan soms weer uitgesproken als er een 'e' staat, dus makkelijk is anders.
Wat trouwens wel grappig is, is dat je op een web pagina zowel bijvoorbeeld engels aan de linker kant van je beeldscherm kunt zetten en aan de rechter kant de Arabische versie. Arabisch schrijf je namelijk van links na rechts, en heeft een alfabet van 28 karakters. Niet dat dat echt makkelijk te lezen is want dat zijn allemaal andere tekens...
Dit wordt dan bijvoorbeeld mijn naam:
ليون مو مارك
Greetz,
Mark
